آسمان
تن نرم ابر را خنجر خویش کرد
و بوسه ی باد را
همچون ربانی به دور شمشیرش کرد
بر تن زمین زخم کشید و بر روی ترک هایش
یاقوت هایی گل نام به زمین آویختند
آسمان
تن نرم ابر را خنجر خویش کرد
و بوسه ی باد را
همچون ربانی به دور شمشیرش کرد
بر تن زمین زخم کشید و بر روی ترک هایش
یاقوت هایی گل نام به زمین آویختند